Bij beleidsmakers, politici
en bestuursleden van beursgenoteerde ondernemingen bestaat vaak de gedachte dat
het stembeleid van institutionele beleggers volledig wordt bepaald door het
advies van de stemadviesbureaus (bijv. ISS en Glass Lewis) en dat beleggers
deze adviezen blindelings volgen.
Zoals vaker in het
vakgebied van corporate governance gaat men veel te veel af op subjectieve
aannames of redeneringen zonder empirische onderbouwing.
Nu is er al vaker onderzoek
gedaan naar dit fenomeen maar ik wil toch graag de aandacht vragen voor twee
recente onderzoeken op dit gebied.
Volgen institutionele
beleggers blind het advies van stembureaus?
Allereerst heeft Michael
Schouten, een van de bloggers op www.TheDefiningTension.com recent een boeiend artikel gepubliceerd over het stemgedrag van
zakelijk beleggers en de rol van het stemadvies daarbij.
Men volgt niet blind
het advies
Het onderzoek van Schouten
wijst uit dat zakelijke beleggers niet zonder meer het advies volgen van de
stemadviesbureaus.
De voornaamste conclusie is
dat deze groep beleggers wel degelijk afwijken van het stemadvies en wel vaker
als zij een relatief groot aandelenbelang hebben in een onderneming, als een
onderneming slecht presteert en als het om een agendapunt gaat dat van belang
is voor voor de waarde van hun belang.
Voor minder belangrijke zaken
volgt men echter wel degelijk het gegeven stemadvies
Kanttekeningen
Een punt van kritiek
hierbij is wel dat het onderzoek zich heeft gericht op slechts een viertal
grote zakelijke beleggers (3 Nederlandse pensioenfondsen en 1 Engelse
beleggingsinstelling). Daardoor zou je kunnen stellen dat de resultaten niet
representatief kunnen zijn voor alle institutionele beleggers. We kennen immers
ook nog levensverzekeraars en vermogensbeheerders.
Een tweede observatie is
dat het slechts in 6% van de gevallen gaat om in een afwijkende stem van het
stemadvies en dat in 94% van de gevallen wordt gestemd in overeenstemming met
het advies. De vraag is nu wat dit zegt. Volgen deze ondernemingen nu in het
ene geval wel het advies en in het andere geval niet? En zo ja, wat zegt dat
dan?
Het blijkt uit de studie
dat er maar zelden wordt afgeweken van het advies. Maar zegt dit ook dat deze
ondernemingen dan ook klakkeloos het advies hebben opgevolgd?
Het lijkt nogal merkwaardig
als je een afwijking van het advies als zelfstandig gedrag betitelt en een stem
conform het advies als iets wat je niet zelf hebt bedacht.
Daarmee kom ik tot de vraag
wat er nu met deze studie wordt bewezen. Je kunt naar mijn mening met een
dergelijke studie wel traceren in welke mate er wel of niet wordt gestemd
conform het advies, maar je kunt nooit aangeven in welke mate deze
ondernemingen nu wel of niet zelf tot een oordeel zijn gekomen.
Aandeelhoudersbetrokkenheid
in Nederland
Het tweede onderzoek is dat van het Nyenrode Corporate Governance Institute in
opdracht van de Monitoring Commissie Corporate Governance Code 2011 over
aandeelhoudersbetrokkenheid in Nederland.
Een van de vragen was
gericht op de rol van het stemadvies bij institutionele beleggers. Zoals de
commissie stelt . . "Institutionele beleggers die gebruik maken van een
stemadviesbureau geven aan slechts in beperkte mate af te wijken van het
verkregen stemadvies. De Monitoring Commissie benadrukt dat institutionele
beleggers de verantwoordelijkheid hebben te stemmen naar
eigen inzicht".
In het onderzoek is geen
statistische analyse toegepast maar heeft men de institutionele beleggers
middels een enquête en gestructureerde interviews gevraagd hoe zij handelen.
Het gaat hier om een groep
van de twaalf grootste Nederlandse vermogensbeheerders (gemeten naar
belegd vermogen), de zes grootste Nederlandse pensioenfondsen, de twee grootste
Nederlandse levensverzekeraars en een selecte groep van vijf
beleggingsinstellingen
Daarbij zijn ook
veertien grote buitenlandse vermogensbeheerders betrokken in het onderzoek.
Volgt men het
stemadvies?
Voor zover Nederlandse
respondenten gebruik maken van de diensten van stemadviesbureaus (best practice
bepaling IV.4.5) geven respondenten aan niet automatisch de stemadviezen van
derden te volgen, maar een eigen analyse te maken van de verkregen research en
adviezen. Buitenlandse vermogensbeheerders geven aan vooral het eigen
stembeleid te volgen bij het uitbrengen van de stem. Informatie van derden
wordt gebruikt als input voor deze eigen beslissing, de stemadviesbureaus
dienen hierbij als informatie-agents.
Een van de conclusies in
het rapport is dat . . . "stemadviesbureaus vooral gezien worden als
research provider, met name voor beleggers die een actief beleggingsbeleid
voeren (en dus niet passief via index tracking). Het is voor beleggers een vorm
van ̳outsourcing‘
waar beleggers veel gebruik van maken. De hoeveelheid informatie van de
bedrijven wordt gecomprimeerd en in een standaard format gezet, wat het voor de
buitenlandse beleggers mogelijk maakt op een meer efficiënte manier een grote
hoeveelheid informatie te bekijken, risico‘s te ontdekken en tot een stemadvies
te komen. Wat betreft de stemadviezen, geven buitenlandse beleggers aan de
stemadviezen van derden te bekijken, maar altijd zelf de uiteindelijke
beslissing te nemen over de stem. Het één op één overnemen van stemadviezen
doet men niet; betoogd wordt dat het de verantwoordelijkheid van de belegger
zelf is om die keuze te maken."
Wat is belangrijk
voor het wel of niet volgen van het advies?
Een beetje verscholen in
het rapport is een constatering op pagina 10 waarin blijkt dat de meeste
zakelijke beleggers zeggen dat 80% van de agendapunten routine is en daar
voldoende kennis voor aanwezig is bij de stemadviesbureaus. Daarbij zegt men
wel dat de kennis niet gedetailleerd is en "in-depth" is. Voor
specifieke onderwerpen (zoals benoemingskwesties, of remuneratie issues) en
case-by-case situaties (bijvoorbeeld een belangrijke overname) benaderen
de beleggers het bedrijf zelf, of gaan zelf nader onderzoek doen. De aard
van de beleggingsstrategie (actief of passief) is hierbij nogmaals wel
bepalend.
Blind volgen of zelf
een oordeel?
Op het eerste oog zijn de
resultaten van beide onderzoeken tegenstrijdig, maar dat lijkt me geen goede
conclusie.
In de meeste gevallen volgt
men de adviezen van de stemadviesbureaus, maar wel na zelf een analyse te
hebben gemaakt.
In de meeste gevallen volgt
men de adviezen, ook na eigen oordeel omdat het vaak routineuze zaken betreft
(denk aan goedkeuring van de jaarrekening, decharge van het bestuur e.d.).
Voor specifieke zaken komt
men zelf in actie en gebruikt men daarbij het stemadvies als ondersteuning.
Kortom de stemadviezen
worden niet als leidend gezien.
We moeten daarbij ook
bedenken dat beleggers gebruik van stemadviesbureaus maken omdat ze wel moeten,
gezien de omvang van de portfolio‘s en het grote aantal relatief beperkte
belangen per vennootschap. Het is de enige manier om alle informatie op een
efficiënte en kostenbesparende manier te verzamelen.
Conclusie
Het lijkt mij dat het
wantrouwen tegen het gebruik van stemadviesbureaus misplaatst is.
Ingekocht advies, aangevuld
met eigen analyse lijkt mij eigenlijk wel een prima middel om goed en
geïnformeerd te kunnen stemmen in de aandeelhoudersvergadering.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten