dinsdag 18 november 2014

Nederland en belastingontwijking

Volgens een rapport van de Rekenkamer is de fiscale regelgeving in Nederland voor internationale opererende ondernemingen vergelijkbaar met landen als het Verenigd Koninkrijk, Zwitserland en Luxemburg.
Dat is een geruststellende conclusie zou je in eerste instantie denken.
Alhoewel, het zijn toch juist deze landen die nu niet bepaald een beste naam hebben als het gaat om belastingontduiking.
Ook niet helemaal geruststellend is de vermelding in het rapport dat de Belastingdienst niet bijhoudt welke totaalbedragen gemoeid zijn met vrijstellingen van dividendbelasting vanwege belastingverdragen, en met rente en royalty's.
Kortom we weten niet echt om hoeveel geld het gaat maar het is wel veel als we het rapport van de Rekenkamer goed doorlezen.
Op pagina 46 van het rapport bijvoorbeeld staat vermeld:
"zowel de ingaande als de uitgaande rente- en royaltystromen zijn toegenomen. De rentestromen zijn ten opzichte van 2003 bijna verdubbeld en de royaltystromen zijn met een factor van ruim 3 toegenomen.
De dividendstromen zijn nog meer gestegen, alleen door het ontbreken van cijfers kan geen vergelijking gemaakt worden met 2003. Wel zijn er jaartotalen beschikbaar voor de inkomende dividenden voor 2004 en 2012. Hieruit blijkt een toename met een factor 5,6. Voor uitgaande dividenden zijn de jaarcijfers voor 2006 en 2011 beschikbaar, waaruit een stijging met een factor 2,1 blijkt."
Volgens het Financieele Dagblad gaat het om enorme bedragen bij de belastingroutes via Nederland.
Zoals uit cijfers van de Nederlandsche Bank blijkt stroomde er in 2013 3924 miljard Euro Nederland in en klotste er 3.936 miljard euro weer uit.
Dat is een gigantisch bedrag en je vraagt je dan af waarom dat zo is?
Wat zoeken die meer dan 14.000 brievenbusfirma's in Nederland?
Het antwoord is eigenlijk heel eenvoudig: ze zoeken mogelijkheden om zo min mogelijk belasting te betalen.
Een andere reden is er niet, ons land is gewoon aantrekkelijk voor multinationals maar ook rijke particulieren om belasting te ontwijken.
Eigenlijk is het gewoon ontduiken, want dat uitstromende geld gaat meestal rechtstreeks naar esoterische belastingparadijzen waar het verdwijnt in een zwart gat om nooit meer op te duiken.

De milde formulering van de Rekenkamer is daarom nogal hypocriet, we doen gewoon mee met de rest als het gaat om het faciliteren van belastingontduiking.
Bovendien is het niet echt leuk om in hetzelfde rijtje te worden genoemd als Zwitserland en Luxemburg die in het verleden meermaals zijn gekapitteld om hun onethische gedrag.
Wie bijvoorbeeld de recente gegevens van Luxgate leest ziet dat ook in Luxemburg bedrijven via dat land massaal de belasting in hun eigen land omzeilen.
We zijn dus in "goed' gezelschap.

Het recente onderzoek van de Europese Commissie naar  het handelen van onze belastingdienst met betrekking tot de verleende financiĆ«le voordelen voor het Amerikaanse koffiehuis Starbucks stemt evenmin vrolijk.
In de 47 pagina's tellende brief zegt de Commissie dat Nederland Starbucks eigenlijk staatssteun geeft door de onderneming in de gelegenheid te stellen veel te weinig belasting te betalen.
Wie de moeite neemt om de brief door te nemen zal zich in toenemende mate verbazen over de ingewikkeldheid van de constructies die door de slimme adviseurs van Starbucks bedacht zijn om zo min mogelijk belasting te betalen.
Starbucks betaalde van 2009 tot en met 2013 op een omzet van 613 miljoen en een bedrijfsresultaat van 26 miljoen slecht 1,6 miljoen winstbelasting (dit na aftrek van 19,2 miljoen aan royalty voor het recept van koffiebranden).
Gekker kan ik het ook niet maken.

Zo constateert de Commissie dat Nederland feitelijk 90% te weinig belasting heeft geheven.
Kijk, daar gaat het uiteindelijk om.
Dat is de reden dat al die miljarden vrolijk ons land in en uitstromen.
Dat wij daar ook een beetje aan verdienen is mooi meegenomen.
Maar of het dat allemaal waard is?

Door deze constructies te faciliteren lopen andere landen belastinginkomsten mis, verkrijgen (internationale) ondernemingen een veel te gunstige concurrentiepositie ten opzichte van hun lokale concurrenten. Door die verminderde belastinginkomsten van lokale overheden moet er compensatie plaatsvinden door het hoger belasten van werknemers aldaar.
Kortom, de enige die winnen zijn de belastingontduikers.