dinsdag 31 oktober 2017

De zaak van de gevlogen aandeelhouders

Een paar dagen geleden stond er in het Financieele Dagblad van 26 oktober een artikel met de opvallende titel "De gemiddelde aandeelhouder is na vijf maanden alweer gevlogen".
De krant had berekend hoe lang aandeelhouders hun stukken gemiddeld vasthouden. Ik citeer:
"Daaruit blijkt dat er nauwelijks bedrijven zijn die aandeelhouders voor een jaar aan zich kunnen binden. Bij een AEX-fonds worden aandelen gemiddeld 5,3 maanden na aankoop weer van de hand gedaan. In de Midkap ligt dat gemiddelde op 8,8 maanden."
Daardoor is de figuur van de betrokken aandeelhouder, die zich vastlegt voor de langere termijn een onrealistische droom. De gemiddelde aandeelhouder is een kortetermijndenker.
De toonzetting van het hele artikel duidt op een opvallende en spectaculaire uitkomst maar is gebaseerd op drijfzand.

"Onderzoek" deugt niet
In het artikel valt te lezen dat voor het onderzoek is geput uit de gemiddelde dagelijkse handelsvolumes en die te vergelijken met de hoeveelheid uitstaande aandelen. Dat heeft men vervolgens gedaan voor een periode van 10 maanden.
De enige conclusie die men uit de bevindingen kan trekken is dat een aandeel gemiddeld na 5 maanden opnieuw verhandeld wordt.
Dat is niet hetzelfde als de mededeling dat de aandeelhouder gemiddeld 5 maanden een aandeel in bezit houdt.
Men verwart kort gezegd omloopsnelheid met aanhoudtijd.
Het gegeven dat de een aandeel gemiddeld elke 5 maanden verhandeld wordt is ook niet zo nieuw als het artikel doet lijken. Ook in andere landen zien we een soortgelijke trend en is de berichtgeving oud nieuws en zeker geen uniek  "Nederlands" fenomeen.

 Overigens had de journalist beter de resultaten van een onderzoek door Frans de Roon en Alfred Slager van de Universiteit van Tilburg kunnen bestuderen. Deze hebben bekeken hoe lang pensioenfondsen en vermogensbeheerder Nederlandse aandelen in de portefeuille houden.
Daaruit blijkt dat meer dan 80|% van de omvang van de portefeuilles, vijf jaar of langer wordt aangehouden.
De onderzoekers concluderen fijntjes:

"De belangrijkste bevinding is dat de resultaten niet de indruk bevestigen die soms ontstaat dat institutionele beleggers korte termijn beleggers zijn. Een opsplitsing naar periodes geeft een vergelijkbaar beeld – de gemiddelde periode dat een Nederlands aandeel wordt aangehouden is sinds 2007/8, het begin van de financiĆ«le wereldwijde crisis, niet korter geworden." 
Conclusie
Ik zou niet al te vlug in een krantenartikel spreken over "onderzoek", want je loopt het risico dat je activiteiten dan inderdaad langs de maatlat van goed onderbouwd methodologisch verantwoord onderzoek worden gelegd.
Ik kan nu niet anders concluderen dat men op basis van domme denkfout een verhaal heeft opgeblazen voor de voorpagina.
Dat is slecht onderzoek en ook slechte onderzoeksjournalistiek.