zondag 20 september 2015

Interview Hans Kroon over de ondergang van Van der Moolen: kletskoek

De Telegraaf zorgt af en toe voor de nodige humor bij ons thuis.
Vooral als deze krant de plank volledig misslaat op het gebied van corporate governance.

Een mooi voorbeeld is het artikel "Doelbewust kapot gemaakt" van 19 september.
In dat artikel doorbreekt oud Van der Moolen-topman, volgens de bekende chocolade letters "na 6 jaar stilzwijgen over ondergang effectenhuis."
In het interview probeert Kroon zich vrij te pleiten van zijn rol in de ondergang van dit effectenhuis. Daar vervulde hij de rol van adviseur van de directie van 26 april 2007 tot en met het faillissement op 10 september 2009.
Kroon beweert nu dat anderen bewust het effectenhuis kapot hebben gemaakt en krijgt daarvoor van De Telegraaf ruimschoots en volkomen kritiekloos het podium.

Wie het verslag van de onderzoekers van de Ondernemingskamer echter leest kan niet anders concluderen dat het juist Hans Kroon en de toenmalige directeur Richard den Drijver zijn geweest die daarvoor de verantwoordelijkheid hebben.
Ook de Ondernemingskamer komt tot dit oordeel.
Wie het vonnis van 15 februari 2013 leest ziet over de rol van Kroon de overduidelijke constatering dat hij feitelijk de leiding had in de laatste jaren van de onderneming (LJN: BZ1149):
"9.4.11  Het feit dat Kroon deze feitelijke positie bekleedde zonder tot bestuurder te zijn benoemd moet worden aangemerkt als wanbeleid van VDM omdat (a) Kroon zich schuldig maakte aan onbehoorlijke belangenvermenging, (b) deze gang van zaken inbreuk maakte op de bevoegdheid van de aandeelhoudersvergadering tot benoeming van bestuurders, (c) het functioneren van Kroon zich aldus onttrok aan het toezicht door de raad van commissarissen en (d) het op grond van de Wft ontoelaatbaar is dat een persoon waarvan de betrouwbaarheid niet is vastgesteld door de AFM functioneert als feitelijk beleidsbepaler van een financiële onderneming als VDM." 
Kroon werd dan ook veroordeeld tot wanbeleid, evenals Richard den Drijver.

Aardig is ook dat Kroon in het interview de beschuldiging van belangenverstrengeling ontkent, terwijl hij daarvoor keihard is veroordeeld.
Evenzeer verzwijgt Kroon het feit dat hij domweg niet als directeur van Van der Moolen kon worden benoemd omdat de Autoriteit Financiële Markten (AFM) daarvoor niet de vereiste goedkeuring gaf, onder verwijzing naar het betrouwbaarheidsonderzoek (zie vonnis 9.1.24).
Alhoewel dat niet bekend is gemaakt zal dat ongetwijfeld te maken hebben gehad met het gedwongen aftreden van Hans Kroon als president-commissaris bij Van der Moolen in 2002.
Gedwongen, omdat hij, naar de geruchten gaan, heeft gehandeld met voorkennis in aandelen van Van der Moolen. De toenmalige directievoorzitter Fred Böttcher en de andere leden van de raad van commissarissen hebben daarom zijn aftreden geëist. 

Ook verzwijgt hij gemakshalve dat de toenmalige raad van commissarissen tegen zijn aanstelling als adviseur was. Niet zo verwonderlijk gezien de redenen voor zijn gedwongen vertrek als president-commissaris en het negatieve oordeel van de AFM over zijn voorgenomen aanstelling als directeur.

Al met al mag je de pogingen van Kroon om zich schoon te wassen kenschetsen als sprookjes.
Dat hij daarbij ook nog eens Fred Böttcher op de korrel neemt getuigt van een stevige persoonlijke rancune, waarbij hij ook weer ten onrechte de schuld aan een ander geeft.
Het is natuurlijk belachelijk om Böttcher te betichten van invloed op de beslissing van de AFM om hem niet aan te mogen stellen als bestuurder bij Van der Moolen.
Alsof de Raad van Toezicht van de AFM, waar Böttcher lid van was, zich bemoeit met de geschiktheidstoets van individuele bestuurders en commissarissen.

Kortom, het hele interview spant de kroon wat mij betreft.
Het is allemaal kletskoek van de bovenste plank en volkomen bezijden de waarheid.
De beide journalisten valt overigens aan te rekenen dat ze blijkbaar niet de moeite hebben genomen eens goed naar de feiten te kijken of hoor en wederhoor toe te passen voorzover het de aantijgingen aan het adres van Böttcher betreft.
Ten slotte: ik heb op dit weblog meerdere malen geschreven over de gang van zaken over Van der Moolen. Even zoeken op het label Van der Moolen en u kunt weer verder.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten