woensdag 27 mei 2015

Mylan vs. Teva: een titanengevecht aan de Zuidas?

Het Financieele Dagblad (FD) maakte vandaag bekend dat de Amsterdamse Zuidas zich opmaakt voor het grootste overnamegevecht op Nederlandse bodem sinds ABN Amro.
Zoals het FD stelt:
"Mylan, een Amerikaanse producent van generieke geneesmiddelen met een jaaromzet van circa $ 10 mrd, wordt op de huid gezeten door de grotere Israëlische rivaal Teva. Die is gaarne bereid om ruim $ 40 mrd te betalen voor de farmaceut. Maar Mylan wil niet."
De krant meldt ook nog dat . . . "Mylan sinds februari dit jaar de statutaire hoofdzetel in Amsterdam heeft en sinds kort beschikt over een Nederlandse beschermingsconstructie: een onafhankelijke stichting die een beschermingswal kan oprichten tegen ongewenste "indringers."

Soms lijkt het  FD een beetje op die andere bekende Amsterdamse krant met die bekende schreeuwerige koppen in grote chocoladeletters en dat valt me een beetje tegen.
Ook het artikel zelf overdrijft nogal in de stemmingmakerij over een komend gevecht op Nederlandse bodem.
In een ander artikel in het FD wordt zelfs gesproken over een internationale test voor Nederlandse beschermingswal.
Het lijkt mij allemaal wat overdreven.
Ik zal de feiten eens op een rij zetten.

Waarom zit Mylan in Nederland?
Mylan is sinds februari dit jaar een Nederlandse vennootschap.
Na de overname van delen van Abbot Laboraties, met ook vestigingen in Nederland, heeft het Amerikaanse bedrijf zich zich statutair gevestigd in ons land.
Deze constructie noemen de Amerikanen een "tax inversion" hetgeen een mooi woord is voor een constructie om belasting te ontduiken.
Door het hoofdkantoor in Nederland te vestigen hoeft Mylan geen Amerikaanse belasting te betalen over de winsten die zij buiten Amerika behaald.
U begrijpt, de Amerikaanse overheid is hier niet blij mee, maar Mylan wel want dat scheelt een flinke som geld.
Het operationele hoofdkantoor van Mylan zit overigens nog steeds waar het altijd zat in het plaatsje Canonsburg.
Het zogenaamde hoofdkantoor in Nederland is niets anders dan een brievenbus met daarachter een paar man personeel.
Dat neemt niet weg dat Mylan het doelwit is van een vijandige overname door de Israëlische rivaal Teva.
Deze heeft een bod uitgebracht dat door Mylan is verworpen.

De beschermingsconstructie
Mylan heeft handig gebruikgemaakt van de mogelijkheid om in Nederland een beschermingsconstructie op te tuigen via een stichting die via het verkrijgen van preferente aandelen het stemrecht van de zittende aandeelhouders kan laten verwateren.
U kunt de details hierover lezen in de deponering bij de Amerikaanse SEC.

De Stichting Preferred Shares Mylan is sinds kort via een eigen website in de lucht.
Het vierkoppige bestuur van de stichting is geheel Nederlands. Voorzitter is Pieter Bouw, de man die eerder als bestuurder van de Stichting Preferente Aandelen KPN de ongewenste overnamepogingen van Carlos Slim wist af te slaan.
Ook Hans Zwarts is van de partij, een collega van Bouw in de beschermingsstichting van KPN.
De andere twee bestuurders zijn eveneens bekende namen: advocaat en hoogleraar Steven Perrick (kantoorhoudend met Peter Wakkie) en Rob ter Haar, de ex-topman van Laurus en Hagemeijer.
Voorwaar klinkende namen, die in staat moeten worden geacht de verdediging doeltreffend te leiden.

Overigens is de beschermingsconstructie niet uniek. Het FD meldt dat 41% van de Nederlandse beursfondsen een dergelijke bescherming kent.
Wel bijzonder is dat de meeste stichtingen de continuïteit, zelfstandigheid en identiteit van de onderneming als belangrijkste doel hebben. Stichting Preferred Shares Mylan voegt daar nog iets aan toe . . "de missie om de wereldbevolking te voorzien van toegang tot een brede sortering aan beter betaalbare hoogwaardige geneesmiddelen."

Of dat overigens helpt om een vijandelijk bod langdurig af te wimpelen valt te betwijfelen.
Milan zou kunnen beweren dat Teva een dergelijke missie niet heeft en dat daardoor haar missie in gevaar komt. Echt houdbaar lijkt me een dergelijk argument niet voor de rechter, want toon dat maar eens aan. Bovendien heeft Teva een soortgelijke doelstelling.
Een ander verschil is dat bij deze stichting er geen maximale termijn is afgesproken over hoelang de verwatering kan duren.
Normaliter is dat in Nederland een termijn van 6 maanden en bij een gang naar de rechter van Teva zal deze termijn ook met grote waarschijnlijkheid worden opgelegd.

Wordt het een titanengevecht?
Het is wel een beetje een erg overtrokken term voor een mogelijke overnamestrijd.
Mylan is nu niet echt een titaan en Teva ook niet.
Mylan scoort bijvoorbeeld slechts plek 377 in de ranglijst van de grootste 500 ondernemingen van Fortune.

Of het echt een hevig gevecht gaat worden is eveneens te betwijfelen.
Voor beschermingsconstructies in Nederland is de norm dat deze tijdelijk, proportioneel en transparant moeten zijn (RNA-beschikking Hoge Raad).
Tijdelijk, om de status quo gedurende een beperkte tijd te handhaven.
Proportioneel, de wijze waarop de bescherming vorm krijgt, moet adequaat en proportioneel zijn ten opzichte van het (gepreciseerde) dreigende gevaar.
Transparant: de (tijds)ruimte die door de bescherming wordt gecreëerd, moet worden benut voor verder overleg tussen betrokken partijen.
In dit licht is een beschermingsconstructie als bij Mylan niet meer en minder dan een mogelijkheid om even een pas op de plaats te maken.

Het probleem met beschermingsconstructies is namelijk dat daardoor de aandeelhouders hun zeggenschap in de onderneming verliezen, terwijl ze wel geld hebben ingelegd.
Anders gezegd: beursvennootschappen vragen geld van het beleggend publiek om bij te dragen aan de financiering van de onderneming. Tegenover de vrijheid van het management om met dit geld te gaan ondernemen, staat de disciplinerende zeggenschap van de kapitaalverschaffers.
Het principieel bezwaar tegen beschermingsconstructies is daarmee gegeven, want die staan de uitoefening van die zeggenschap in de weg.

Een internationale test?
Volgens het eerder genoemde FD-artikel wacht de Nederlandse beschermingswal een internationale test.
Ook dat is weer overdreven, want het gaat juridisch gezien om een in Nederland gevestigd bedrijf, dat gebruik maakt van een in Nederland niet ongebruikelijke beschermingsconstructie.
Wel is het zo dat men in het buitenland dergelijke typisch Nederlandse constructies nogal vreemd vindt.
Niet omdat men daar geen beschermingsconstructies kent, maar vooral omdat Nederland de mogelijkheid biedt om een onafhankelijke stichting hiervoor op te richten.

Conclusie
Ik vind eerlijk gezegd de hele berichtgeving over deze affaire nogal zwaar aangezet en tendentieus.
Er is bovendien nog een ander aspect wat niet wordt genoemd en dat zint me totaal niet.
Mylan is wat mij betreft een onderneming die sluw gebruik maakt van de mogelijkheid om in "Bermuda aan de Noordzee" een heleboel verschuldigde belasting aan de Amerikaanse fiscus te ontlopen.
Het hoofdkantoor van Mylan staat zogenaamd in Nederland maar dat is een volkomen fictie, het staat echt in Amerika.
Wij in Nederland hebben hier alleen een brievenbus
Mylan staat ook in Amerika aan de Nasdaq genoteerd en niet in Nederland. We beschermen dan ook geen aandeelhouders aan de beurs van Amsterdam maar die aan een buitenlandse beurs.

Kortom, we maken ons druk om een onderneming die als belastingontduiker gebruik maakt van onze mooie Nederlandse voorzieningen.
Daarnaast wil deze onderneming ook nog gebruikmaken van onze typisch Nederlandse beschermingsconstructies zonder ook maar enige binding met ons land te hebben.

Ik zit echt niet op meer van deze ondernemingen te wachten want dat betekent dat ons land niet alleen slechte naam krijgt vanwege onze merkwaardige belastingconstructies, maar ook nog een keer vanwege onze merkwaardige governance-constructies.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten