donderdag 14 april 2016

Panama papers

De zogeheten Panama Papers houden pers en politiek druk bezig.
Eigenlijk verbazingwekkend want de problematiek rondom belastingparadijzen was al heel lang volkomen duidelijk.
Ik heb er op dit weblog al meerdere malen over geschreven (zie bijv. hier) en hier).
Ik denk dat het vooral de details zijn die tot de verbeelding spreken.
Zo maakt het Financieele Dagblad melding van een constructie waarmee er 32 miljoen uit Ecuador werd gesluisd via bemiddeling van het Nederlandse trustkantoor Infintax.
Trouw maakt melding van een Mexicaanse bouwmiljardair die 100 miljoen via Nederland verhuisde naar een aantal belastingparadijzen.
Zo kan ik nog wel een tijdje doorgaan.

Het gaat in alle gevallen niet alleen om grote multinationals die belasting ontduiken of ontwijken, maar ook MKB-ondernemingen en individuele particulieren.

Is het legaal?
Het ontwijken van belastingen gebeurt volkomen op legale wijze, zo wordt vaak gezegd.
Dat klinkt fraaier dan het is, moet ik daarbij opmerken.
Alle belastingparadijzen bieden twee belangrijke zaken:
  • ze bieden volledige geheimhouding over de eigenaren van vennootschappen die bij hen gevestigd zijn
  • ze heffen weinig tot geen belasting over de vermogens en winsten van de bij hen  gevestigde vennootschappen.
Het komt er op neer dat ze klanten een variant aanbieden op een geheime Zwitserse bankrekening maar dan in de vorm van een brievenbusvennootschap.
Dat is interessant want met alleen een Zwitserse bankrekening doe je niet zoveel en bovendien is het Zwitserse bankgeheim inmiddels veel minder solide dan het ooit was.

Met een vennootschap op een belastingparadijs ben je niet alleen onzichtbaar maar kun je ook handelen en dan wordt het pas echt interessant.
Zo kun je valse facturen sturen en op die manier geld wegsluizen en witmaken. Ook kun je vanuit de vennootschap onroerend goed kopen zonder dat iemand weet dat je de eigenaar bent  of andere aan- en verkooptransacties afsluiten.
Het wordt helemaal interessant als je meerdere brievenbusfirma's opzet want dan kun je op een creatieve manier onderling allerlei zaken regelen zoals bijvoorbeeld het met winst verkopen van contracten of goodwill.
Hoe dat allemaal moet is geen probleem want er is een heel leger aan belastingadviseurs, accountants, juristen, notarissen en trustkantoren beschikbaar die dat allemaal graag voor je willen regelen.
Natuurlijk allemaal volstrekt legaal, ook al is de onderliggende bedoeling dat helemaal niet.
Die bedoeling is onzichtbaar geld verstoppen, geld witwassen en vermogen en bezittingen verbergen in een omgeving waar er weinig of geen belasting wordt geheven en men geen lastige vragen stelt.

Kan het nog wel?
Mijn perceptie is dat je in de ogen van de publieke opinie maar beter niet meer gebruik kunt maken van een belastingparadijs om wat voor reden dan ook.
Het ruikt een beetje te veel naar corruptie een schimmige zaken.
De reputatieschade wordt gewoon te groot, voor zowel grote multinationals als particulieren en het MKB.
Ook de adviseurs bij deze constructies komen er niet goed van af.
Dan gaat het niet alleen om trustkantoren maar ook de Big Four accountants.
In dit verband een vraag: waarom zitten EY, KPMG, PWC en Deloitte op de Britse maagdeneilanden met een bevolking van 28.000 inwoners en niet op het eiland Wight met 140.000 inwoners?

Mijn conclusie
Het is goed dat via onderzoeksjournalistiek op basis van echte documenten kan worden nagegaan wat er nu precies gebeurd in de belastingparadijzen.
Bedenkt daarbij wel dat het betrokken juridisch advieskantoor Mossack Fonseca niet alleen staat maar zeker nog vier even grote concurrenten wereldwijd heeft.
Dat wil zeggen dat belastingontwijking en ontduiking, evenals witwassen en corruptie op een nog veel grotere schaal plaatsvindt.
Geen plezierig denkbeeld.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten